Vel, konseptet til Asbjørn Jordahl gjekk ut på at der ikkje skulle fraktast turistar, men hovudsakeleg frakt og distansereisande, slik at dei tre åttitalsskipa hadde opphaveleg færre køyer og lugarar enn dei gamle skipa. Resultatet vart, sidan skipa frakta turistar likevel, at der ikkje var plass til dei distansereisande i matsalen, men dei vart vist til kaffistova på styrbords side midtskips. Og trass i at skipa hadde ei stor port på babords side hadde dei ôg ein diger lastekran. Skorsteinen var omlag så høg som det minimale soldekket, der passasjerane fekk eksosen rett i flesen ved medvind.
Men etter berre seks-sju år vart lastekranen fjerna, to lugardekk, ein bar og eit soldekk var bygd som ein modul og montera i akterskipet, skorsteinen vert forlenga og på babords side vart ein attrappskorstein montert. Den knøttlille utsiktssalongen til MIDNATSOL vart forlenga fram til heisen, og NARVIK og VESTERÅLEN fekk likeeins salongar.
Hurtigrutas konsept var å gjere skipa til bilferger, men eg trur berre med akterport, ikkje baugport. Det hadde gjort det naudsynt med ombyggnad i dei fleste hamnar. Det finnest ein modell av det konseptet på Hurtigrutemuseet på Stokmarknes.